Drodzy Rodzice, w ostatnich dniach nasze życie się zmieniło, ograniczone zostało życie publiczne, kontakty z innymi, pojawiła się niepewność odnośnie pracy i edukacji dzieci. Dla każdego z nas to trudny czas. Pamiętajmy, że to tylko stan przejściowy, który minie. Mimo to, sytuacja która nas dotknęła może wywoływać napięcie i stres. Nie dopuśćcie, aby temat koronawirusa był głównym tematem rozmów w domu. W życiu codziennym trzymajcie się rutyny- to pomaga.
Wszyscy musimy się zmierzyć z zaistniałą sytuacją edukacji dzieci w domu. Chcemy przedstawić kilka wskazówek ułatwiających organizację nauki w domu. Przede wszystkim przypominajmy dzieciom, że to nie jest czas ferii, że mają obowiązki związane z kontynuacją nauki.
WAŻNE
Konieczna jest systematyczna praca dziecka, uwaga i wsparcie ze strony rodziców.
W trakcie nauki w domu pamiętajcie o najważniejszych zasadach:
Drodzy rodzice pamiętajcie, że każda chwila wspólnie spędzona z dzieckiem procentuje w przyszłości i pozytywnie wpływa na jego rozwój. Chcemy przedstawić kilka propozycji do wykorzystania w czasie wolnym.
Teraz możemy pozwolić dziecku na wykonywanie czynności, w swoim tempie i zgodnie ze swoimi możliwościami. Pozwólmy, aby mogło samodzielnie ubierać się, rozbierać. Dajmy możliwość wyboru odzieży spośród dwóch proponowanych przez nas rzeczy. Jednocześnie w trakcie czynności samoobsługowych możemy ćwiczyć nazywanie części ciała, kolorów, nazw rzeczy, faktur, wykonywanych czynności. Pozwólmy dziecku na swobodne wyrażanie swojego zdania i preferencji. Zwracajmy uwagę na prawidłowe mycie rąk i wykonywanie ruchów, które pozwalają ćwiczyć małą motorykę. Ważne jest też dokładne wycieranie rąk ( stymulacja sensoryczna). Wykorzystajmy to, że dzieci lubią zabawy z mydłem i wodą. Zachęcajmy do samodzielnego spożywania posiłków, picia z kubka, co ważne jest do prawidłowego funkcjonowania aparatu artykulacyjnego, rozwoju mowy. Samodzielne używanie sztućców rozwija koordynację wzrokowo- ruchową i sprawność manualną.
Podczas zabaw wykorzystajmy dostępne w domu materiały, ulubione zabawki i sprzęty. Dla rozwoju dziecka bardzo ważne są zabawy tematyczne. Podążajmy za dzieckiem, wzbogacajmy jego pomysły albo sami je inicjujmy np. zabawa w sklep, przyjęcie urodzinowe itp. Rozwija to wyobraźnię, kreatywność dziecka, słownictwo, umiejętność wchodzenia w dialog, współdziałanie oraz uczy zasad społecznych.Ćwiczmy małą motorykę oraz sprawność grafomotoryczną wykorzystując kredki, farby, ciastolinę, plastelinę (pomysły na ciekawe prace dostępne są w Internecie). Zachęcajmy do posługiwania się nożyczkami, co jest trudną do opanowania przez dziecko umiejętnością.
Przygotowała pedagog Małgorzata Hołod - Głuszek
Na podstawie artykułu Magdaleny Sniegulskiej psychologa ”Po pierwsze: nie przedobrzyć”; Sens o rodzicach nr 2 2015
Jaś bawi się w koronawirusa, Ania co pięć minut myje ręce. Dzieci na swój własny sposób starają się radzić sobie z tym, co dzieje się wokół nich.
Jak możemy pomóc dzieciom przetrwać ten nietypowy czas i jak pomóc sobie, aby nie zwariować?
Bądźmy gotowi do rozmowy
Przygotujmy sobie zestaw 3-4 rzetelnych faktów, którymi możemy się podzielić z naszym dzieckiem.
Bądźmy cierpliwi, wielokrotnie odpowiadając na te same pytania. Mając podstawową wiedzę możemy konfrontować nieprawdziwe informacje z jakimi dzieci się stykają.
Starajmy się także nie przekazywać dzieciom niesprawdzonych treści, niezliczonych informacji, czy dramatycznych newsów.
Jeśli sami nie radzimy sobie z tą sytuacją, przepełnia nas lęk, warto się zastanowić, kto z bliskich dziecku osób mógłby odpowiadać na stawiane przez dziecko pytania.
Nie bój się mówić "nie wiem"
Pytania „jak długo to potrwa”, „co będzie dalej”, „czy wszyscy będziemy chorzy” stawiamy sobie wszyscy. Zadają je także dzieci.
Nikt nie zna na nie odpowiedzi. O swojej niewiedzy warto szczerze rozmawiać.
Komunikowanie się to jedna z najważniejszych potrzeb każdego człowieka. Trudności w komunikacji mogą zaburzać lub wręcz uniemożliwiać funkcjonowanie w otaczającej rzeczywistości.
Jąkanie to zaburzenie mowy, charakteryzujące się częstymi powtórzeniami lub przedłużaniem dźwięków, sylab czy słów, bądź częstymi zawahaniami lub pauzami zakłócającymi rytmiczny przepływ mowy.
Dzieci czasami zaczynają się jąkać w okresie intensywnego rozwoju mowy- czyli miedzy drugim a piątym rokiem życia. W większości przypadków jest to zjawisko zupełnie naturalne a kłopoty z niepłynnością mowy mijają bezpowrotnie. W tym okresie dzieci zdobywają wiele nowych umiejętności, które wyprzedzają rozwój mowy. Mowa wymaga udoskonalenia i synchronizacji pracy mięśni artykulacyjnych ( języka ,warg, podniebienia miękkiego), oddechowych i fonacyjnych.
Strona 4 z 5
Odwiedza nas 149 gości oraz 0 użytkowników.